Adios Cuba!

Hola amigos

So, uesi Reisezyt isch z'Aend, morn geits wieder zruegg id Heimat, lande am 16. in Zueri. I froeie mi sehr druf, oeich aui wieder z'gseh und mit oeich Zyt choenne z'verbringe. Anderersits wirde ig z'Laebe hie vermisse, vom Reisealltag gar nid gredt. Wo gseht me suesch Froue mit WC-Roueli i de Haar (aus Bigoudi), die ungloublechschte Fahrzueg (ob mit 2, 3 oder 4 Raeder), hueftschwingendi Kubaner, i jedere Bar e Salsaband, nume Waerbig fuer e Fidel u d'Revolution (keni fuer irgendwelchi Konsumgueter), gits feins Aesse i de Casas (immer Ris, Bohne, Fisch oder Poulet, super suessi Fruecht), Koralleinsle mit wissem Sand u no ganz viu meh.

Es riesigs Merci a aui, wo mir bzw. ues immer wieder gschriebe hei oder a ues daenkt hei. Ha mi immer sehr gfroeit, vo oeich z'ghoere.

Es letschts Mau ganz liebi Gruess us dr Ferni, Sonja

Todo es bien

Die letschte Taeg si mir in Baracoa gsi, e chline Ort, chli abglaege, het di groeschti Luftfuechtigkeit vo ganz Kuba (schwitz, schwitz). Mir hei uese privat Chauffeur gha, dr Sohn vo uesere Casa, mit emne coole Flitzer. D´Faenschterschibene hei mir aube ersch usserhaub doerfe abela, waeg dr Polizei, derbi faut sis Outo so uf, es wuesse eh aui, dass aer Touris ir Gaegend ume fahrt. Am Strand isch es u ruehig gsi, abgseh dervo, dass mir immer wieder oeppis haette soeue choufe, Kokosnuess (derbi hei mir se gar nid so gaern), Ananas (eifach super suess), Banane, Ketteli, etc. Am Strand hei mir es Paaerli, wo mit ues im Bus gsi isch, troffe. D´Bohnestange u Tomate, e Kubaner vo Havanna mit sire japanische Fruendin, het Tomoko gheisse. Mir si aui zaeme aube am gliche Platz gsi, mit zwe eutere Italiener. Es isch wie klar gsi, dass me sech am naechschte Tag wieder dert trifft. Am Abe si mir zaeme furt, es si de no Kubaner bi ues gsaesse, wo mir am Vortag hei lehre kenne. Da sie ire Band si, hei sie fuer ues gsunge u gspiut, so richtig zfriede u gmuetlech (dr Rum isch o i Stroeme gflosse). Mir hei no nie so viu glachet wie i dene Taeg. Das isch eifach z´Schoene hie, ueberau wird chli musiziert, tanzt, me trifft jenschti Luet, ganz spontan.
Einisch si mir doch tatsaechlech no ga wandere, i dere bruetende Hitz. Si uf ene chline Baerg ufe, 2 Stund, hei gmeint, mir choeme nie a. Derbi hei mir eigentlech nume zumene Wasserfau woeue, hei ues de aber la ueberrede, o no uf dae Hoger z´ga. Derfuer isch de d´Abkuehlig unter em Wasserfau umso schoener gsi!
Itz si mir zruegg in Santiago de Cuba, leider, aber ues isch z´Gaeud usgange, het no grad glaengt fuer e Bus.